آیت الله مدرس می گفت: در نجف که تحصیل می کردم، حجره ای داشتیم که فرش آن قطعه حصیری بود که موقع خواب کنجایش تمام اندام مرا نداشت، الان هم با آن که هر چه بخواهم در اختیارم قرار می دهند، باز مانند دوران
عاقبت دشنام دهندهرسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: إنّ اللّهَ حَرَّمَ الجَنَّةَ على كُلِّ فَحّاشٍ بَذِيءٍ، قَليلِ الحَياءِ، لا يُبالِي ما قالَ ولا ما قيلَ لَهُ.