الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لمّا مَرَّ برجُلٍ يَتكَلَّمُ بِفُضولِ الكلامِ ـ : إنّك تُملِي على حافِظَيكَ كِتابا إلى رَبِّكَ ، فَتَكَلَّمْ بما يَعنيكَ و دَعْ ما لا يَعنيكَ؛...................
عن أنس عن النبي (صلی الله علیه و آله) أنه قال: «يأتي على الناس زمان الصابر منهم على دينه كالقابض على الجمرة ؛ رسول خدا فرمود: زمانی بر مردم می آید که ماندن بر دین حق مانند نگه داشتن گلوله آتش در دس
امام باقر علیه السلام: بخدا سوگند اگر ایمان ابوطالب را در کفه ترازویی و ایمان این مردم را در کفه ترازویی دیگر قرار دهند، ایمان ابوطالب سنگین تر است.
منبع: ایمان آبی طالب للشیخ المفید، ص ۴
امیرالمومنین امام علي عليه السلام در مورد غربت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرمایند : صاحب اين امر، آواره، رانده، تك و تنهاست.(كمال الدين، ج ۱، ص ۵۶۳ )
