امام على عليه السلام: هر كس همان احسانى را كند كه به او شده است، آن را پاداش داده و هر كس به بيشتر از آن تلافى كند، شكور (بسيار سپاسگزار) است مَن صَنَعَ مِثلَ ما صُنِعَ إلَيهِ فقَد كافَأ، و مَن أضع
شعری درباره آغاز بهار
بهار است در آن کوش که خوشدل باشی / که بسـی گـل بـدمــد باز و تـو در گـل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش / کـه تو خـود دانـی اگـر زیـرک و عاقـل باشی
امام على عليه السلام: اعتماد به هر كسى پيش از آزمودن، نشانه كم خردى است.الطُّمَأنينَةُ إلى كُلِّ أحَدٍ قَبلَ الاِختِبارِ مِن قُصورِ العَقلِ.( غررالحكم حدیث 1980 )
امام على عليه السلام: أ لا مُنتَبِهٌ مِن رَقدَتِهِ قبلَ حينِ مَنِيَّتِهِ؟: امام علی علیه السلام فرمودند : آيا كسى هست كه پيش از فرا رسيدن مرگش، از خواب بيدار شود؟
امام علی علیه السلام: نشستن در مسجد برای من، از نشستن در بهشت محبوبتر است، زیرا بودن در بهشت، مرا خوشنود میسازد و بودن در مسجد خدایم را.
منبع: بحارالانوار، ج ۸۰ ، ص ۳۶۲