4 حدیث درباره ملایمت و مهربانی در بیان معصومین علیهم السلام تقدیم به شما عزیزان میگردد. 1. امام على عليه السلام: الرِّفقُ مِفتاحُ النَّجاحِ ؛ امام علی علیه السلام فرمودند: ملايمت و مهربانى كليد كاميابى است. منبع: غررالحكم حدیث 294  2. قرآن کریم می فرماید: فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَوَکلِینَ ؛ خداوند در قرآن کریم میفرمایند: مهربانی با خَلق خدا و ملاطفت با آنان، از برجسته ترین صفات اخلاقی است که انسان می تواند اخلاق خود را با آن بیاراید. قلبی سرشار از رأفت و مهربانی نسبت به بندگان خدا و بویژه نسبت به مؤمنان، موهبتی است که خداوند عطای آن را به بندگانش، برخاسته از رحمت خویش می داند. این ویژگی اخلاقی، سجیه ای است که پروردگار عطای آن را بر پیامبرش، منّت می نهد و می فرماید: «در اثر رحمت خدا، به آنها ملایم (مهربان) شدی. اگر بد خلق و سنگ دل بودی از اطراف تو پراکنده می شدند. آنها را ببخش و برایشان آمرزش بخواه و در کارها با آنها مشورت کن و چون تصمیم گرفتی، بر خدا اعتماد و توکل کن که خدا متوکلان را دوست دارد. منبع: آل عمران، 159. 3. قُلْ لِمَنْ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلْ لِلَّهِ کتَبَ عَلی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَیجْمَعَنَّکمْ إِلی یوْمِ الْقِیامَةِ لا رَیبَ فِیهِ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا یؤْمِنُونَ؛ بپرس: آن چه در آسمان ها و زمین است از آن کیست؟ بگو: از آن خداوند است که رحمت را بر خود واجب داشته است. یقیناً روز قیامت که در آن هیچ شکی نیست، شما را گرد می آورد. کسانی که بر خودشان زیان زده اند، ایمان نمی آورند. منبع: سوره انعام: 12. 4. امام سجاد علیه السلام : أوحی الله عزّ و جلّ إلی موسی (ع): حببنی إلی خلقی، و حبب خلقی إلی. قال: یا ربّ کیف أفعل؟ قال: ذکرهم آلائی و نعمائی لیحبونی ؛ امام سجاد علیه السلام فرمود : خدای عزیز و جلیل به موسی علیه السلام فرمود : مرا نزد بندگانم محبوب گردان. موسی پرسید: پروردگارا،  چگونه این کار را انجام دهم؟ فرمود: نعمت های مرا به آنان یادآوری کن تا دوستم داشته باشند. منبع: منیة المرید، ص 116.