امام حسین علیه السلام: من برای عبرت و پند دیگران شهید میشوم.

به سلیمان جهان از طرف مور سلام.

از کودکی به لطف خدا قسمتم شده با افتخار خادمی روضه هایتان.

دلم محو تماشای حسین علیه السلام است.

سر هر کوچه برایت علمی نصب شده، همه مشغول گدایی تو هستند حسین علیه السلام.

در قیامت میشود مشحور هر کس با کسی، ما بچه های روضه را با خودت مشحور کن.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: برای شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایی در دلهای مومنان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.

آقا سلام ماه محرم شروع شد.

تحویل سال به وقت محرم است.

دل آرامم حسین علیه السلام، هر چه هست و نیست او است و جز او چیزی نیست.

داستان عاشقی شروع شد.

کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود.

سقای دشت کربلا.

دلم تنگ غروب کربلاته.

باز این چه شورش ست که در خلق عالم است، باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است، باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین، بی نفخ صور خاسته تا عرش عظم است.

بی تاب نیستم خداحافظت پدر، بی آب نیستم خداحافظت عمو.

صدای پای کاروان کربلا می آید.

میرسد بوی محرم از میان کوچه ها.

آقا سلام نیت گریه نموده ایم، شیرین ترین عبادت ما هم شروع شد.

تنها ترین آقای عالم دوستت دارم.

حال من با پیراهن مشکی خوش است.

هر که را می نگرم شور محرم دارد.

سلام بر پرچم و علم، سلام بر شعر محتشم.

روی گنبدت پرچم عزای ماتمت رو دیدم، شکر خدا باز به محرمت رسیدم.

پیر غلامی شما عین جوانیست حسین، نشوم پیر شما به که جوان مرگ شوم.

مادر گفت حسین جان علیه السلام همه را بخشیدند، بی سبب نیست شب جمعه، شب رحمت شد.

بر کوچه های مرده ی این شهر جان بده.

مثل هر سال پر از حسرت اینم که زود دلمان تنگ برای دهه اول شد.

خوب خوبایی، خیلی آقایی، مهر و مهتابی، اربابی، مولایی.

من عوض شدم ولی، تو حسین بچه گیمی.