حکم افطار نمودن روزه با کار یا فعل حرام بصورت عمدی

 امام مهدی علیه السلام فرمودند:
‌‌کسی که روزه ماه رمضان را عمداً با چیز یا کار حرامی افطار، و باطل نماید هر سه نوع کفّاره بر او واجب می شود.
‌در توقيعی که از طرف حضرت مهدي ارواحنا له الفداء توسط محمد بن عثمان به سوي محمد بن جعفر اسدی صادر شده است.
(از حضرت سؤال شده بود) درباره شخصي که در ماه مبارک عمداً با جماع محرّم (مثل زنا) و يا با طعام حرام (مثل شرب خمر) روزه خود را بشکند، وظيفه آن از جهت کفاره چيست؟
حضرت در جواب فرمود:
چنين شخصي سه کفاره بايد بدهد.
‌(يعني بايد کفاره جمع بدهد):
۱. اطعام شصت فقير
۲. آزاد کردن بنده
۳. شصت روز روزه ((سی و یک روز باید پیاپی باشد و بقیه اش می تواند پیاپی هم نباشد )). 

منبع: من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص۷۳