امام على عليه السلام: هر انسانى در مال خود دو شريك دارد: وارث و حوادث.لِكُلِّ امرِئٍ في مالِهِ شَرِيكانِ : الوارِثُ و الحَوادِثُ.(ميزان الحكمه جلد 5 صفحه 532 )
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: امّت من، چهار وظيفه دارند: توبه كار را دوست بدارند؛ نيكوكار را يارى برسانند؛ براى گنهكار آمرزش بطلبند؛ و براى عموم، دعا كنند. يَلزَمُ اُمَّت
امام على عليه السلام: هر كس همان احسانى را كند كه به او شده است، آن را پاداش داده و هر كس به بيشتر از آن تلافى كند، شكور (بسيار سپاسگزار) است مَن صَنَعَ مِثلَ ما صُنِعَ إلَيهِ فقَد كافَأ، و مَن أضع
امام حسين عليه السلام: اى مردم! هر كس ببخشد، سَرورى مى يابد و هر كه بخل بورزد، به پستى مى گرايد. بخشنده ترينِ مردم، كسى است كه به فردى ببخشد كه اميدى به او ندارد: أيُّهَا النّاسُ!
امام على عليه السلام: دوبهم زنی و سخن چينى را دروغ شمار، نادرست باشد يا درست. أكذِبِ السِّعايَةَ و النَّميمَةَ، باطِلَةً كانَت أو صَحيحَةً.( غررالحكم حدیث 2442 )
امام رضا عليه السلام: تا سه خصلت در مؤمن نباشد، مؤمن نيست: خصلتى از پروردگارش، خصلتى از پيامبرش صلى الله عليه و آله و خصلتى از ولىّ خدا . امّا خصلت پروردگارش، نهفتن راز است .
