اشکم ز هجر روی تو خوناب شد حسین، مویم ز غصه رشته ی مهتاب شد حسین، هر جا کنار آب نشستم ز داغ تو، از بس که سوختم جگرم آب شد حسین.

آبروی حسین به کهکشان می ارزد، یک موی حسین بر دو جهان می ارزد.

از پس که زدشت با خروش آمده بود، از حرم دلش علقمه جوش آمده بود.

فرمانده کل کائنات است حسین، معنای نماز و صلوات است حسین.

خیمه ی دل بوی محرم گرفت.

رمز قرآن از حسین آموختیم، ز آتشش ما شعله ها افروختیم، ای صبا آی پیک دور افتادگان، اشک ما را بر مزار او رسان.

کاش ما هم اصحاب شما بودیم.

عید رمضان در حقیقت عید شکر است.

به امید دیدار روی ما هست حسین.

پیراهنی از زخم به تن دوخته است، این رسم ز حضرت غم آمیخته است.

امیرالمؤمنین عليه السلام: چگونه شيرينى ايمان را بچشد کسی كه از حق مى رنجد؟ كَيفَ يَجِدُ حَلاوَةَ الإِيمانِ مَن يَسخَطُ الحَقَّ.( غررالحكم حدیث 7004 )

امام باقر علیه السلام: ذرّه اى از تكبّر به درون دل كسى راه نيافت، مگر آن كه به همان اندازه از خردش كم شد، اندك باشد يا بسيار.(حلیة الاولیا، جلد3، صفحه180 )

حدیث بهترین زندگی امیرالمؤمنین عليه السلام: إنَّ أحسَنَ النّاسِ عَيشا مَن حَسُنَ عَيشُ النّاسِ في عَيشِهِ ؛