بابا بیا که خواب به چشمم نمی رود، یک لحظه از نگاه تو یادم نمی رود.

شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها تسلیت باد.

شد گیسویم سفید به هم سری بزن، از خانه یزید به هم سری بزن.

تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی، شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی، من از تاریکی شب های این ویرانه میترسم، تو را آورده ام خورشید تابان خودم باشی.

امام رضا علیه السلام: چون ماه محرم می رسید کسی پدرم علیه السلام را خندان نمی دید، غم اندوه بر چیره بود تا آنکه ده روز می گذشت، روز دهم روز سوگواری و اندوه و گریه او بود.

یاد تو کردیم بلا دور شد، ذکر تو شد نور علی نور شد.

در زیر خیمه اش همه یک خانواده ایم.

محرم ماه عاشورا است و شهید شش ماهه.

محرم ماه داغ برادر است و سرداری که مشک بر دندان در راه خیمه های کودکان تشنه آسمانی گام برمی‌دارد.

دست ز تو نمی کنم تا که وصال من دهی.

تا دل ز غم تو گشت بی تاب حسین، این چشم تهی نگشت از آب حسین.

محرم آمد و ماه عزا شد، مه جانبازی خون خدا شد، جوانمردان عالم را بگویید، دوباره شور عاشورا به پا شد.

سلام من به محرم به غصه و غم مهدی، به چشم کاسه ی خون و به شال ماتم مهدی.

دلم برای روضه های محرم تنگ شده.