نویسنده و عکاس:اسما رشیدی زمستون با تموم خشنی هاش فرا رسید و دوباره برگ های سبزِ درختانی رو که باغبون پیر بازحمت فراوان بادست های پینه بستش نگهداری و آبیاری میکرد ازش گرفت و فقط شاخه های بی برگ و ب
دلم حتی برای خودم
یک ذره می شود
وقتی که حس تنها بودن ِ تن ها
مرا همچون طوفان در می نوردد.
پیشتر تصور میکردم
که من در درخت تنهایی
آشیانه ساخته ام
