تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی، شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی، من از تاریکی شب های این ویرانه میترسم، تو را آورده ام خورشید تابان خودم باشی.
در دوران اوج امیرکبیر وقتی به وی پیشنهاد صدارت کشور می‌شود او در مورد برنامه های خود برای صدر اعظمی اینگونه عنوان می کنند که: میخواهم تهران را هم مثل تبریز آباد کنم.
