با دست های کوچکش آرام و بی صدا، از فرط درد بازوی خود را فشرده بود، این نیمه جان مانده هم از لطف زینب است، ورنه هزار مرتبه در راه مرده بود.

رقیه بنت الحسین علیه السلام: موی من سوخته و موی پدر سوخته تر حاضر پای همین سر، سر خودم را بدهم.

در عوض انگشتر زیبا برایت میخرم، می فروشم گوشوارم را اگر پیدا شود.

روز پدر

بابا بیا که خواب به چشمم نمی رود، یک لحظه از نگاه تو یادم نمی رود.

بی شانه می شود امروز را سر کنم، زلفی که سوخته گره اش وا نمی شود.

هر چند وصف عشق تو آن اندازه ای نداشت، جز عاشقی، غزل سخن تازه ای نداشت.

میلاد با سعادت حضرت امیرالمومنین امام علی علیه السلام بر عموم شیعیان مبارک باد...

شد گیسویم سفید به هم سری بزن، از خانه یزید به هم سری بزن.

السلام ای دستگیر عالمین، ای به ارباب دو عالم نورعین.

تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی، شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی، من از تاریکی شب های این ویرانه میترسم، تو را آورده ام خورشید تابان خودم باشی.

سالروز شهادت مظلومانه بی بی سه ساله، بنت الحسین علیه السلام حضرت رقیه سلام الله علیها بر عموم شیعیان جهان تسلیت باد.

سی سال در فراق پدر گریه کرد و گفت، بازار شام جای عزیزان ما نبود.