دلم حتی برای خودم
یک ذره می شود
وقتی که حس تنها بودن ِ تن ها
مرا همچون طوفان در می نوردد.
پیشتر تصور میکردم
که من در درخت تنهایی
آشیانه ساخته ام
تمام راه بر پا داشتم بزم عزا در خود
ولی از پا نیفتادم، شکستم بی صدا در خود
شکستم بی صدا در خود که باید بی تو برگردم
قدم خم شد ولیکن خم به ابرویم نیاوردم
امام حسین
من گفته ام به همه این اربعین حرم هستم
این تن بمیرد آبرویم مریز یاحسین