تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی، شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی، من از تاریکی شب های این ویرانه میترسم، تو را آورده ام خورشید تابان خودم باشی.
امام على عليه السلام : سخن چون داروست، اندكش سود مى بخشد و بسيارش كشنده است.الكلامُ كالدَّواءِ ؛ قَليلُهُ يَنفَعُ ، و كَثيرُهُ قاتِلٌ.( ميزان الحكمه ج10ص199 )