حدیث در مورد مسخره کردن،از امام علی علیه السلام.

امام على عليه السلام: مادِحُ الرَّجُلِ بما لَيسَ فيهِ مُستَهزِئٌ بهِ.

امام صادق علیه السلام: هرگاه عالم به علمش عمل نکند اثر موعظه اش از دل ها زایل می شود؛ آن چنان که باران از روی سنگ صاف می لغزد.(اصول کافی، ج ۱، ص ۴۴ )

خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَكَ؛

آنان كه به كارى جز تو پرداختند زيانكار شدند

يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ؛

اى آنكه در مقابل عملی اندک پاداشی بسیار می بخشی

أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ؛

و سودجويان دچار قحطى شدند، مگر آنان كه از فضل تو سود جستند

وَ نَيْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِينَ، 

و عطايت براى اميدواران مهيا است