mortaza02452

پیراهنی از زخم به تن دوخته است، این رسم ز حضرت غم آمیخته است.

چشمان زمین دوباره تر خواهد شد، ماه از سر شب بدون سر خواهد شد، تاریخ دوباره به خودش می لرزد، شق القمری بزرگتر خواهد شد.

سلطان عشق فقط امام حسین علیه السلام.

مهربان اربابم آمد.

آقا سلام! کاسه اشکی به من دهید، ماه گدایی من و چشمم شروع شد.

حرم رویای منه بخدا که قلبم برای تو میزنه.

عشق به پایان رسید، خون تو پایان نداشت.

عشق منعایی ندارد جز حسین.

رمز قرآن از حسین آموختیم، ز آتشش ما شعله ها افروختیم، ای صبا آی پیک دور افتادگان، اشک ما را بر مزار او رسان.

هفتاد و دو سینه سرخ حجرت کردند، با سرور آفتاب بیعت کردند، رفتند و به دریای ابد پیوستند، چون رود، به اصل خویش رجعت کردند.

سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند، غافل از واقعه روز حسابت نکند، ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی، آنچنان باش که ارباب جوابت نکند.

چه نسیمی ست که امشب همه جا آکندست.

اشکم ز هجر روی تو خوناب شد حسین، مویم ز غصه رشته ی مهتاب شد حسین، هر جا کنار آب نشستم ز داغ تو، از بس که سوختم جگرم آب شد حسین.

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد، دلم را حرم و بارکه خون خدا کرد.

تو شب تاریکی من ماه منی حسین جان.

سقای دشت کربلا.

عشق با نام حسین علیه السلام است که معنی دارد.

چقدر نام تو زیباست یا اباعبدالله.

تا قیامت ز قیام تو قیامت برپاست، از قیام تو پیام تو عیان است هنوز.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: بی گمان حسین دری از درهای بهشت است.

دلم مست و لبم مست و سرم مست، بخوان ای دل که صبرم رفته از دست.

تا دل ز غم تو گشت بی تاب حسین، این چشم تهی نگشت از آب حسین.

عمری است نیازمند این درگاهم، یک لحظه گدای خویش دریاب حسین.

این بیرق و سیاهی ماتم مقدس است.

ای آنکه برات کربلا می خواهی، در دست کرامتش برات است حسین.

تا هست جهان شور محرم باقیست، ای جلوی جان در همه عالم باقیست.

ما که روز شب بسوزیم و گدازیم، دل فقط به عشق مولامون می باریم.

سالها ما گفتیم از کربلا، از شهید عشق و میدان بلا، از غمش بر سینه بر سر زدیم، بوسه بر گخوا. اصغر زدیم.

آبروی حسین به کهکشان می ارزد، یک موی حسین بر دو جهان می ارزد.

گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست، گفتا که حسین بیش از آن می ارزد.