هر شب به یادت قدمت گریه می کنند، رفتی و بچه ها ز غمت گریه می کنند.

بچه سید نشدم دست خودم نیست ولی، وسط روضه دلم گفت بگویم مادر.

مگیر از سرم چادرت را پناهی از این خیمه بهتر ندارم.

غصه ی دریا شده یک دم بخواب، خستگی ات حضرت بانوی آب.

چادرت را بتکان روزی ما را بفرست، ای که روزی دو عالم همه از چادر توست.

تشییع جنازه غریب زهراست، تابوت به حال مرتضی می گرید.

امام صادق علیه‌السلام: هر کس به شناخت حقیقی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است.

شهادت بانوی دو عالم، ام ابیها، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر عموم مسلمانان تسلیت باد.

به روضه کار ندارم زمین کمی خیس است خدا کند که کسی مادرش زمین نخورد.

آن روز که من هستم و تاریکی قبر، جان حسنت برس به دادم یا زهرا.

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: یا علی! مرا شبانه غسل بده و کفن کن و بر من نماز بگذار و شبانه مرا دفن کن. منبع: بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۱۴

چه تلخ است پرچم عزای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر در خانه تو.

مادرم رفت پشت در اما...

فدای درد پنهان تو که اینگونه آرامی.