سجاده ام باز است، آغوش تو باز تر، نزدیک که می شوم چنان مرا در بر می‌گیری که جانی دوباره می‌گیرم.

رمضان می رود و پشت سرش هم دل ما رفت تا سال دگر زنده بمانیم یا نه.

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود.