گریه ام در حرم از روی پریشانی نیست، که پریشانی از آداب مسلمانانی نیست، در طوافند چنان موج کبوترهایت، که در این سلسله پریشانی نیست.

آمده ام ای شاه پناهم بده.

خوشی ملکی که سلطانش تو باشی.

پرواز در هوای شما اوج لذت است، با بال دل کبوتران تا خدا رسید.

تنها پناه جمع غریبان تویی رضا، مهمان جان نه صاحب این جان تویی رضا.

قلبی شکست و دورو برش را خدا گرفت، نقاره می زنند مریضی شفا گرفت.

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است، یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است.

میلاد حضرت امام علی ابن موسی رضا علیه السلام مبارک باد.

خیال کن که غزالم بیا و ضامن من شو.

پرتوی نور روی تو هر نفسی به هر کسی می رسد و نمی رسد نوبت اتصال من.

ای کاش حرم بودم و مهمان تو بودم، مهمان تو و سفره ی احسان تو بودم.

شهادت امام رضا علیه‌السلام بر شیعیان جهان تسلیت باد.

دلم را مقیم درگه جانان نوشته اند، ما را غلام حضرت سلطان نوشته اند.

تو امام رضا ی همه ای.