کاروان ها یک به یک رفتند سوی کربــلا
دیـدی آخـر مـانـد بر دل آرزوی کـــربــــلا
همچو بیداران بیدل در میان خاک و خون
کی شود جانم بگیرد رنگ و بوی کربـــلا
چگونه ناامید باشم، وقتی که خدای باران همان خدای من است؟ چگونه به خاطر خشکسالی ناامید باشم وقتی که خداوند راه دعا را نبسته است و مسیر امیدواری را باز گذاشته است؟ آری...