در دوران اوج امیرکبیر وقتی به وی پیشنهاد صدارت کشور میشود او در مورد برنامه های خود برای صدر اعظمی اینگونه عنوان می کنند که: میخواهم تهران را هم مثل تبریز آباد کنم.
شهید مصطفی چمران: اما ای خدای بزرگ! یک چیز بیش از همه چیز ارزانی من داشتی که نمی توانم شکرش کنم و آن «درد و غم» بود، درد و غم از وجودم اکسیری ساخت که جز حقیقت چیزی نجوید و جز فداکاری راهی برنگیرد.
