آیت الله مدرس می گفت: در نجف که تحصیل می کردم، حجره ای داشتیم که فرش آن قطعه حصیری بود که موقع خواب کنجایش تمام اندام مرا نداشت، الان هم با آن که هر چه بخواهم در اختیارم قرار می دهند، باز مانند دوران
امیرالمؤمنین عليه السلام: خردمند به عمل خود تكيه مى كند و نادان به آرزوهايش. العاقِلُ يَعْتَمِدُ على عَملهِ، الجاهِلُ يَعْتَمِدُ على أمَلهِ (غررالحكم حدیث 1240 )
چگونه ناامید باشم، وقتی که خدای باران همان خدای من است؟ چگونه به خاطر خشکسالی ناامید باشم وقتی که خداوند راه دعا را نبسته است و مسیر امیدواری را باز گذاشته است؟ آری...
