تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی، شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی، من از تاریکی شب های این ویرانه میترسم، تو را آورده ام خورشید تابان خودم باشی.
صبر در مصیبت وَ اصْبرِْ عَلىَ مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَالِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُور؛ و در برابر مصايبى كه به تو مىرسد شكيبا باش كه اين از كارهاى مهمّ است.
امام على عليه السلام: هركه تو را به عيبت بينا گردانَد و در نبودنت حافظ آبرو و راز تو باشد، او همان دوست حقيقى است، پس او را نگه دار.( غررالحكم حدیث 8746 )
