شیکبایی بر مصیبتها امیرالمومنین امام علی علیه السلام : شکیبائى بر مصیبت‏ها و پوشاندن غم‌ها از گنج‌هاى نیکى‏ ها و خوبی‌ها است. منبع: صحیفة الإمام الرضا(علیه السلام)، ص ۶۶.     درد و دل کردن و در جریان قرار دادن دیگران از وضع زندگی و مشکلات آن به نیت استفاده از یاری افراد مؤمن و دلسوز و یا بهره‌گیری از مشورت‌های آنان، به خودی خود منع شرعی ندارد. از همین‌‌رو است که اموری مانند قرض و امانت در اسلام روا شمرده شده است. در همین راستا امام علی علیه السلام می‌فرمایند: «شخص نیازمند اگر مشکلات خود را با مؤمن در میان گذارد و از او درخواست یاری نماید، گویا از خداوند درخواست یاری نموده است...».[1] با این وجود در روایات توصیه شده است که انسان تا می‌تواند به مجرد بروز یک مشکل ساده، آن‌ را با دیگران در میان نگذارد و به راحتی دست نیاز به سوی دیگران دراز نکند؛ چرا که این مسئله در رشد معنوی او تأثیر زیادی دارد: 1. رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم: «اى على! خدا فقر را نزد بنده‌اش به امانت گذاشته، هر کس آن‌ را نهان دارد، خدا پاداش او را برابر پاداش روزه‌‏دارى قرار خواهد داد که به عبادت نیز بپاخاسته است..».[2] 2. امام علی علیه السلام فرمودند : «سه چیز از گنج‌های بهشت است: پنهان کردن صدقه، گرفتاری و بیماری».[3] 3. امام علی علیه السلام فرمودند : «... شکیبائى بر مصیبت‏ها و پوشاندن غم‌ها از گنج‌هاى نیکى‏ ها و خوبی‌ها است».[4] 4. امام صادق علیه السلام فرمودند: «خدا رحمت کند آن بنده‌‏اى را که ... از اظهار حاجت خوددارى کند؛ زیرا درخواست از دیگران، هم موجب خوارى در دنیا بوده و هم مردم او را بی‌نیاز نخواهند ساخت». [5] از این‌ رو برخی فقها فتوا به استحباب مخفی داشتن بیماری تا سه روز[6] و روا نبودن بیان مشکلات نزد غیر مسلمانان داده‌اند. امام علی علیه السلام فرمود: «...اگر شخصی مشکلات خود را در نزد شخص کافر بیان نماید، مانند آن است که از خداوند شکایت کرده است».[7] در عین حال سفارش شده است که اگر فردی با شما درددل کرد و مشکلش را با شما گفت، در رفع این مشکل تلاش کنید: اسماعیل بن عمّار صیرفى مى‏ گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: آیا مؤمن براى مؤمن رحمت است؟ فرمود: آرى. گفتم: چگونه؟ فرمود: هر مؤمنى که برادرش براى تقاضاى حاجتى نزد او بیاید، این خود رحمتى است که خدا آن‌ را به سوى او فرستاده و در دست‌ راستش قرار داده است، پس اگر حاجتش را برآورد، رحمت خدا را پذیرفته، و اگر او را از حاجتش محروم کند، با این‌ که قدرت برآوردن آن‌ را دارد، در حقیقت رحمتى که پروردگار به سوى او فرستاده و در دست‌رس وى قرار داده را نپذیرفته است‏.[8] پی نوشت احادیث شیکبایی بر مصیبتها : [1]. نهج البلاغه ص 551. [2]. کافی، ج 2، ص 260. [3]. الإرشاد ج 1، ص 330 . [4]. صحیفة الإمام الرضا(علیه السلام) ص 66. [5]. ثواب الاعمال و عقاب الأعمال ص 183. [6]. جواهر الکلام ج 2، ص 332. [7]. نهج البلاغه ص 551. [8]. ثواب الاعمال و عقاب الأعمال، ص 248.  مطالعه بیشتر در : https://www.ziaossalehin.ir/fa/tags/