سِحر و جادوگری امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند : هر کسى که سِحر و جادوگری بیاموزد، کم یا زیاد! کافر شده است، و رابطه او با خداوند به کلى قطع مى گردد. منبع: وسائل الشیعه باب ۲۵. سِحر «از نظر دین مبین اسلام، انجام، تعلیم ، تعلم و تکسب به سحر، ممنوع و حرام است منبع:  تحریر الوسیله ، ج۱ ، ص۴۹۸. سحر از نظر قرآن به دو بخش تقسیم مى‏ شود: 1. آنجا که مقصود از آن فریفتن و تردستى و شعبده و چشم‏بندى است و حقیقتى ندارد چنان که مى‏ خوانیم:" فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى"[1]؛ ریسمانها و عصاهاى جادوگران زمان موسى در اثر سحر، خیال مى ‏شد که حرکت مى ‏کنند؛ و در آیه دیگر آمده است" فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْیُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ"[2] هنگامى که ریسمان‏ها را انداختند چشمهاى مردم را سحر کردند و آنها را ارعاب نمودند، از این آیات روشن مى ‏شود که سحر داراى حقیقتى نیست که بتوان در اشیاء تصرفى کند و اثرى بگذارد بلکه این تردستى و چشم بندى ساحران است که آن چنان جلوه مى‏دهد. 2. از بعضى از آیات قرآن استفاده مى ‏شود که بعضى از انواع سحر به راستى اثر مى‏ گذارد مانند آیه فوق که مى ‏گوید آنها سحرهایى را فرا مى‏ گرفتند که میان مرد و همسرش جدایى مى‏ افکند "فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ" یا تعبیر دیگرى که در آیات فوق بود که آنها چیزهایى را فرا مى ‏گرفتند که مضر به حالشان بود و نافع نبود "وَ یَتَعَلَّمُونَ ما یَضُرُّهُمْ وَ لا یَنْفَعُهُمْ"[3]. ولى آیا تاثیر سحر فقط جنبه روانى دارد و یا این که اثر جسمانى و خارجى‏ هم ممکن است داشته باشد؟ در آیات بالا اشاره‏اى به آن نشده، لذا بعضى معتقدند اثر سحر تنها در جنبه‏هاى روانى است[4] . [5] به هر حال در یک جمع بندی می توان گفت: سحر عملی خارق العاده است که آثارى از خود در وجود انسان ها به جا مى ‏گذارد و گاهى یک نوع چشم‏بندى و تردستى است، و گاه تنها جنبه روانى و خیالى و تلقینى دارد، و گاه با استفاده از خواص ناشناخته فیزیکى و شیمیایى بعضى از اجسام و عناصر و گاه از طریق کمک گرفتن از شیاطین انجام می گیرد. البته ساحران، افراد منحرف و دنیاپرستى هستند که اساس کارشان بر تحریف حقایق است. در عصر ما چون بسیارى از خواص اجسام و عناصر که در گذشته بر توده مردم، مخفى بود، آشکار شده است، و حتى کتاب هایى در زمینه آثار اعجاب ‏انگیز موجودات مختلف نوشته ‏شده است، واقعیت قسمت زیادى از سحرهاى ساحران روشن شده و در موارد زیادی این حربه از دست ساحران گرفته شده است. (مثل روشن شدن خواص شمیایی عناصر و یا بعضی خواص نور) اما در هر حال، سحر چیزى نیست که بتوان وجود آن را انکار کرد و همه صورت های آن را به خرافات نسبت داد، بعضی از صورت های آن هم اکنون رواج دارد و هنوز واقعیت آن شناخته نشده است مثل کارهایی که مرتاضان هندی انجام می دهند.[6] از نظر اسلام در بسیاری از موارد‏، سحر باعث گمراه ساختن مردم و تحریف حقایق و متزلزل ساختن پایه های اعتقادات افراد ساده ذهن می شود. در احادیثى که از پیشوایان بزرگ اسلام به ما رسیده است سحر به شدت مذمت و از آن نهی شده است : حضرت على علیه السلام مى ‏فرماید: " کسى که سحر بیاموزد، کم یا زیاد، کافر شده است، و رابطه او با خداوند به کلى قطع مى‏ شود ...".[7] پس از نظر اسلام، انجام، تعلیم ، تعلم و تکسب به سحر، ممنوع و حرام[8] و از گناهان کبیره است و در بعضی از روایات، تعلیم و تعلم سحر را موجب کفر شمرده اند البته چنانچه ابطال سحر در یادگیری آن منحصر گردد تعلم آن اشکالى ندارد، روایات برای از بین بردن سحر خواندن آیات و دعاهایی توصیه شده است. ما از باب نمونه به چند مورد اشاره می کنیم: فردی که سحر شده آیات: ۸۱ و ۸۲ سوره مبارکه یونس و آیات ۱۱۷ ۱۱۸ و ۱۱۹ سوره مبارکه اعراف را همیشه همراه خود داشته باشد و این آیه را هفت بار بر سحر شده بخوانند: "سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخِیکَ وَ نَجْعَلُ لَکُما سُلْطاناً فَلا یَصِلُونَ إِلَیْکُما بِآیاتِنا أَنْتُما وَ مَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغالِبُونَ"[9].[10]  پس به طور کلی باید از شر سحر ساحران به خدا پناه برد. پی نوشت احادیث سِحر و جادوگری : [1]  طه، 66. [2]  اعراف، 116. [3]  بقره ، 102. [4]  ترجمه المیزان، ج‏1، ص: 368. [5]  تفسیر نمونه، ج‏1، ص: 379 . [6]  تفسیر نمونه، ج‏13، ص: 241. [7]  تفسیر نمونه، ج‏1، ص: 380. [8]  تحریر الوسیله، ج 1، ص 498 مسئله 16. [9]  قصص، 35 . [10]  مکارم الأخلاق ج‏2، ص: 326. مطالعه بیشتر در : https://www.ziaossalehin.ir/fa/tags/